Projekt Proton
Nowe podejście do leczenia nowotworów wewnętrznych poprzez aktywację fotouczulaczy przez protony.
Nowotwory mózgu takie jak glioblastoma multiforme (GBM) są praktycznie nieuleczalne z powodu ich lokalizacji i naciekowego charakteru. Fluorescencja specyficznych dla GBM fotouczulaczy (PSs) jest obecnie wykorzystywana śródoperacyjnie do kierowania resekcją tkanek nowotworowych. Jednakże terapie fotomedyczne, takie jak terapia fotodynamiczna (PDT) i fotochemiczna internalizacja (PCI) napotykają na kilka problemów, takich jak słaba penetracja światła do tkanki lub brak możliwości eliminacji wszystkich komórek nowotworowych. Z drugiej strony, terapia protonowa może być specyficzna dla danej zmiany, ale stwarza ryzyko pozostawienia marginesów tylko częściowo wyleczonych i nieleczenia choroby rozsianej.
Projekt Protonic proponuje połączenie zalet terapii fotomedycznej i protonowej poprzez zastosowanie PDT i PCI napędzanych protonami w pierwotnych i wtórnych zmianach GBM, eliminując wymóg zewnętrznego źródła światła. Pozwoliłoby to na przezwyciężenie obecnych ograniczeń PDT i PCI, jednocześnie czyniąc terapie protonowe bardziej ukierunkowanymi i skutecznymi.
Celem 4-letniego projektu jest uzyskanie dowodu słuszności koncepcji wzbudzania fotouczulaczy (PSc) protonami w roztworach lub fantomach, w modelach przedklinicznych in vitro i in vivo raka mózgu glioblastoma multiforme (GBM). W ten sposób oczekuje się, że wszystkie komórki nowotworowe mogą zostać zlikwidowane po przeniknięciu światła do tkanki, a PDT i PCI mogą wykorzystać swoją pełną moc.
Protonoic będzie składał się z 4 etapów: 1) Przygotowanie eksperymentu, 2) walidacja zasady działania w roztworach i żelach PS, 3) walidacja biologiczna in vitro i in vivo oraz 4) ocena przyszłego zastosowania technologii.
Pod koniec projektu Protonic, w porozumieniu z radioterapeutami i neuro-onkologami, zostanie przeprowadzona ogólna ocena wyników i osiągnięć projektu w celu ustalenia, czy konieczne jest przeprowadzenie bardziej rygorystycznych badań przedklinicznych, aby utorować drogę z laboratorium do kliniki.
Koordynator:
Szpital Uniwersytecki w Oslo, Norwegia
Partnerzy:
- Uniwersytet w Oslo, NO
- Uniwersytet Kalifornijski w Irwine, USA